Máscaras

Presentación Filtros GIMP

Formatos de arquivos

9. Dispositivos da comunicación. Redes.

• Redes locais: 

 Unha rede local ou LAN (Local Area Network) é un conxunto de ordenadores conectados entre si, con a finalidade de compartir recursos e información. Todos os ordenadores e dispositivos (impresoras, hub, router...) dunha rede están conectados fisicamente mediante un cableado que os recorre un a outro; a conexión deste cable a cada ordenador depende do tipo de cable empregado, pero sempre se realiza a través de tarxeta de rede. Ademáis desta tarxeta e necesario que todos os ordenadores dispoñan do software adecuado, denominado software de rede, que permita compartir os dispositivos conectados á rede.

1. Topoloxía dunha rede:

 Unha rede local pode instalarse de varias maneiras distintas, e cada unha ven determinada polas características como polo tipo de cableado, a velocidade de transferencia e a seguridade que podrá ter.

*Rede en anel:

 Trátase dunha rede cerrada, na que todos os ordenadores están conectados a ela. A información circula nun sentido, polo anel, e cada ordenador analiza se el é o destinatario; se non fose así, deixará de pasar a información o seguinte, e así sucesivamente. Trátase dunha rede bastante estable e cunha alta tasa de transferencia de informacion.
*Rede en estrela:

  Os ordenadores non están unidos directamente entre eles, senon que o fan a través dun dispositivo específico. Trátase dunha rede moi estable, segura e con unha velocidade de transmisión alta. Nestas redes utilízanse cabres de tipo UTP.
*hub e switch:
 Hub: a este dispositivo chegan tódolos cabres da rede, un para cadaordenador e por cada dispositivo, e actúa de ponte entre todos eles; cando un ordenador envía información, o concentrador a reenvía a todos, para que o destinatario a tome e o resto a deseche.                    Switch: ó igual que un hub, actúa de ponte entre todolos dispositivos da rede, pero, ademáis, é capaz de identificar cada ordenador ou dispositivo conectado, polo que non envía a información a todos eles, senon so ó destinatario, evitando deste modo sobrecargar a rede e as colisións de datos.

  

     2.Cableado dunha rede local.                                                                 *Cableado coaxial: Trátase dun cabre que está formado por un fío conductor central, protexido das correntes eléctricas externas pola malla de cobre. Este cabre resulta económico e pode acadar velocidades de transmisión media; a conexión ás tarxetas de rede realízanse mediante conectores BNC. Actualmente está en desuso.

*Cableado UTP: Este cabre está constituído por catro pares de fíos dentro dunha mesma camisa: cada par de fíos está trenzado para evitar a interferencia eláctrica dos outros pares. Este tipo de cabre, que resulta económico e permite alcanzar unha boa velocidade de comunicación, necesita conectores RJ-45.


*Cableado de fibra óptica: A fibra óptica transporta pulsos de luz a través de pequenas fibras de vidro, polo que non lle afectan as correntes eléctricas externas. Estos cabres constan de dous fíos de fibra de vidrio protexidos por fibras de Kevlar e capas de plástico. Aínda que o seu coste económico é alto, permiten alcanzar velocidades de transmisión moi elevadas e a súa lonxitude pode ser moi extensa; necesitan os conectores ST de fibra óptica.

     3.Redes inarámicas: Nas redes inarámicas, tamén denominadas WiFi, os usuarios conectanse sen limitacións que impón un cabre, xa que os seus datos se transmiten polo aire; deste modo, conséguese gran liberdade de movementos.
 As tecnoloxías que permiten a conexión sen cabres encontranse en continua investigación, e basanse tanto en ondas de radio como en microondas para transmitir a información. A velocidade de transmisión é baixa e varia segundo os protocolos empregados. O protocolo WiMAX permite conexións de ata uns 50 km, con velocidades de ata 70 Mbps.

    4.Redes externas. Internet: É un conxunto de ordeadores conectados entre si cuxa ubicación física pode estar en diferentes edificios, localidades e incluso países; a este tipo de rede, pertence internet, aínda que dada a súa amplitude, xa se lle considera como unha rede global.
 En caso de querer conectar un equipo a unha rede externa, e posto que non existe un cableado como nunha rede local, necesítase outras vías diferentes para a conexión. Entre eles a máis frecuente segue sendo a rede telefónica, aínda que se están investigando novas conexións a través da rede eléctrica, conexión vía satélite, conexión inarámicas, etc.

   5.Redes privadas virtuais: Son un tipo de redes especiais, posto que empregan a infrastuctura dunha rede externa, pero agregan unha serie de medidas de seguridade entre os ordenadores conectados de modo que a súa comunicación poda chegar a ser privada.

   6.Conexión a través dunha liña telefónica.

• *Módems: Son dispositivos que permiten enviar e recivir información a través dunha liña telefónica convencional, RTC. A súa misión consiste en modular o sinal dixital do ordenador en analóxico e demodular o sinal analóxico recibida para convertirla en sinal díxítál.
  *Tarxetas RDSI: Entre as súas ventaxas frente as líneas RTC destacan a velocidade de transmisión e o feito de que a información que viaxa por elas é dixital, non analóxica. Estas líneas dispoñen de varios canais, polo que a conexión a internet non impide que se poda realizar ou recibir chamadas telefónicas.
  *Módems ADSL: Supuso unha revolución en canto a conexión a internet. Esta tecnoloxía permite o uso do fío de cobre dunha liña telefónica para a transmisión de datos de alta velocidade e, simultaneamente, para o uso normal dunha liña telefónica.                                                                                                                           Permiten transferirdatos a distintas velocidades, sendo sempre maior a velocidade de recepción que a de envío de datos.
• *Router: Tamén chamado enrutador, permite unir ordenadores como si foran un hub ou swicth. Pero esta non é a súa única función, posto que un router é capaz de buscar o camino para por en contacto dous ordenadores que se queran conectar, incluso se estan en distintas redes. O router tamén se ocupa de que a información non se envíe a todos os ordenadores, senon unicamente os destinatarios.

• Conexión a través de cable: O inconveniente deste tipo de conexión é que precisa unha infrastructura nova que non en todas as zanas xeográficas está dispoñible. A conexión non se fai directamente entre o usuario e o proveedor, senon que se trata dunha conexión multipunto, na cal moitos usuarios comparten o mesmo cabre, motivo polo que disminulle a tasa de transferencia a medida que se conectan usuarios o mesmo cabre.
• Conexión vía satélite: Ë outra alternativa para conectarse a internet; trátase dunha conexión híbrida, posto que o usuario recibe a información vía satélite pero a envía por un sistema terrestre. A finalidade é que o usuario aproveite a alta velocidade da conexión vía satélite para recibir grandes bloques de información, e que empregue calquera outra conexión terrestre para a petición de páxinas. Esta tecnoloxía está en desuso pola sua baixa velocidade frente a outros sistemas e o seu uso limítase a sitios que estén aislados.
• Conexión por ondas radioeléctricas: É semellante a conexión dun ordenador nunha rede de área local inalámbrica, tamén é posible acceder a internet mediantes ondas eléctricas, o que supón un abandono do punto de conexión específico e unha liberación en canto a movilidade. A este sistema coñéceselle coas siglas LMDS, que fan alusión á existencia de multiplos puntos (antenas) con os que os usuarios establecen a comunicación.
• Conexión móbil.
  *GSM: É un estándar internacional de comunicacións dixitais mobiles, que emprega o concepto de comunicación por circuitos. Nel, a voz convertese nunha sinal dixital codificada e é transmitida ata un terminal que é encargada de descodificarla.
  *GPRS: Está basado na conmutación de paquetes e non de circuitos, como no caso do sistema GSM. Con este sistema non é necesario dispor dun canal exclusivo para o usuario, xa que os canales poden ser compartidos.
  *UMTS: Traballa con unha frecuencia moi alta, que posibilita unha tasa de transmisión de información de 2 Mbps. Con esta tasa é posible transmitir voz e datos a vez, e incluso sinal de TV e videoconferencias. A transmisión de información realízase por conmutación de paquetes. Unha característica particular do sistema UMTS é que permite estar conectado á rede de forma permanente. Tanto nos sistemas GPRS como UMTS, a facturación non se realiza por tempo de conexión, senon por volume de datos transmitidos.
• 1 texto con ligazón a unha páxina web que trate do tema.                              clicando aqui levarate a unha páxina sobre o tema.